Vandaag geen reisdag maar toch 180 km in de auto om Arches National Park te bezoeken. Het staat bekend om zijn rode steen en natuurlijk bogen. We waren eigenlijk weer te laat weg dus voor we er waren inclusief een tussenstop bij de supermarkt was het half twaalf. Iedereen die wel eens plaatjes heeft gezien van dit park kan ongeveer indenken welke temperatuur het daar is. Heet zoniet bloedheet. Om er te komen rijd je ongeveer een uur door de woestijn dus ook in het park is het heet. We gingen het park binnen met een temperatuur van 88 Fahrenheit. Je moest telkens een stukje rijden dan parkeren en naar een arch toe lopen. En dat waren dan stukje van 1 km, 500 meter, 800 meter. Dat klinkt niet zo spannend maar als het zo heet is, is dat ineens loeizwaar. We reden eerst naar het verste puntje van het park en daar kon je een wandelingetje maken van 2.4 km. Eerst keken we bij pine-tree-arch. Super mooi maar door de hitte best een zware wandeling. Daarna gingen we door voor landscape-arch. Dit is de grootste overspanning in de wereld. Dit was echt heel zwaar met het laatste stuk mul zand. Ik liep echt van boompje naar boompje voor elke centimeter schaduw. Maar we hebben hem op de foto. 😎 Het stukje van 2.4 kilometer had ons bijna 2 uur gekost.😳 Weer terug bij de auto gingen we naar de picknickplaats in Devils Garden. We moesten even zoeken maar we konden een tafel in de schaduw scoren en hebben lekker koude melk gedronken uit de koelbox. Voor het eerst was al het ijs gesmolten. Na het eten hebben we de Sand Dune Arch bekeken. Weer ploeteren door het mulle zand maar deze keer in een nauwe doorgang tussen de stenen dus in de schaduw. Het volgende dat we tegenkwamen was Fierry Furnace Vieuwpoint. Daarna wilden we naar Delicate Arch. Deze is het bekendste en staat ook op de nummerborden van Utah maar helaas de weg was dicht vanwege een medical emergency. Dan vraag je meteen af wat er dan aan de hand us want we hadden weer heel veel domme toeristen zien klauteren. Maar het kan ook een hitteslachtoffer geweest zijn. Bij de ingang van het park staan hele grote borden dat je minimaal 2 liter water per persoon mee moet nemen als je gaat lopen en toch zie je mensen lopen met petflesjes van een halve liter. Toegegeven ik had naar een liter mee maar die was schoon op na onze eerste wandeling. We hadden genoeg water in de auto maar dat smaakte als thee waar geen zakje in gehangen had. We reden toen naar de Windows section. Dat slaat niet op de software maar op het feit dat er twee arches naast elkaar zitten als twee ramen. Aan de overkant van deze arches zat nog Double Arch. Ook schitterend en je kon er helemaal doorheen lopen. We hadden het toen inmiddels zo warm en waren zo uitgeblust door de hitte dat we precies genoeg gelopen hebben voor een foto en toen we snel terug gingen naar de airco van de auto. De temperatuur was tegen het einde van de middag gestegen naar 94 Fahrenheit dus binnen was het lekkerder dan buiten. Op de terugweg van de Windows section stopten we bij de Garden of Eden. Hier stonden heleboel losse stenen die stuk voor stuk ergens ol leken maar voor iedereen op iets anders. Het laatste waar we gestopt zijn is Balanced Rock. De naam zegt het al. Een balancerende steen. Heel groot en je weet dat hij ooit gaat vallen. Daarna was het tijd om de weg door de woestijn weer op te draaien en de 180 km terug naar het hotel weer af te leggen. Een eind weg maar een unieke dag die het zeker waard was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten