Vandaag begonnen we weer lentement. In de ochtend hebben Rob en ik lekker zitten tekenen en schilderen en hebben de meiden zichzelf vermaakt. Dat is soms moeilijker dan je denkt. Afra heeft eigenlijk niet echt een hobby zonder een schermpje en het zwemmen wilde ook niet echt vlotten omdat er teveel wespen bij het zwembad zaten. Emma gaat iets beter want die.leest zich dan een slag in de rondte. Al snel liep de temperatuur op tot een graad of 35 dus het was of het water in zoals Rob deed om af te koelen of in de schaduw blijven, zoals ik. Na het middagbroodje zouden we weg gaan.maar door de warmte zat de gang er niet in en gingen we om een uur of half 3 pas op pad naar Conques. We zijn daar ooit in 1989 op fietsvakantie langs gekomen en dat stond hoog op de bucketlist. Vanuit het huisje een 65 kilometer wat over de Franse weggetjes neerkomt op 5 kwartier rijden. Toen we de auto instapten gaf de thermometer 36 graden aan. Waar begin je aan zou je denken. Met alle raampjes open (de airco kan dit niet aan) was het net te doen en om 4 uur kwamen we aan in Conques. Een schitterend.middeleeuws stadje. Er mogen geen auto's in en het ligt vol met keienstraatjes. Een mini-openlucht-museum dus. Bij de eerste poging een polaroid te maken kwam Emma er achter dat hij op was en ze had geen nieuwe vulling mee. Best wel zielig maar ze moet leren op haar spullen te letten. Haar humeur werd er niet echt beter op. Gelukkig kon Papa dat bezweren door samen met haar naar een uitzichtpunt op een berg te klimmen. Afra en ik bleven achter in het dorpje en hebben lekker de winkeltjes gedaan en op een terrasje gezeten. Net toen we het eigenlijk zat waren belde Rob en Emma en konden we precies op tijd naar elkaar zwaaien. De wandeltocht had Emma's humeur gereset alleen was het daardoor veel later geworden dan de.planning was. We moesten immers nog een uur terugrijden naar Figeac waar we zouden gaan eten en waar muziek was in verband met 14 Julliet. We reden heel voorspoedig terug en waren om 8 uur op het kerkplein waar het helemaal vol stond met tafels. Omdat je daar alleen friet met mosselen of een worst kon kopen hebben we 4 afhaalpizza's gehaald en meegenomen naar het plein. Om half 10 begon de band te spelen. Geen idee hoe ze heten maar ze spelen goede covers en binnen no time waren de Figeaccers op de dansvloer. Om half 11 liep iedereen naar de oevers van de Célé voor het vuurwerk. Schitterende show en een super afsluting van de dag. Daarna 15 km in de pikke donker naar het huisje terug. Gelukkig kan Rob goed in de donker rijden. Ik was waarschijnlijk in Parijs aangekomen tegen het ochtendgloren. 😎😎
Geen opmerkingen:
Een reactie posten