donderdag 23 juli 2015

23 juli 2015 Les jeudis a la ferme

Vandaag kwamen we een beetje traag op gang (alweer??) We hadden op het programma een rondgang langs een aantal boederijen op het programma staan. Alleen dat begon pas in de middag dus moesten we nog een ochtendprogramma verzinnen. Dat werd een markt in Vernoux-en-Vivarais. Dat was een aardig eindje rijden naar het zuiden dus er bleef effectief drie kwartier over voor de markt die net als alle andere markten om 12:00 uur ophield. Wel hartstikke leuk om een uitgestorven ingedut dorpje van van de week te zien ontwaken tot een super gezellig bruisend Frankrijk waar je alle dagen zou willen zijn. Na de markt reden we terug richting Lamastre waar de boerderijen die te bezoeken waren in de buurt lagen. Hier had Rob een bordje "Plage" gezien en dat bracht ons bij een afgezet stuk rivier aan de voet van de ruine van Château Retourtour. Hier hebben we gepicknickt en hebben Rob en de meiden heerlijk gezwommen terwijl ik mijn boek (Outlander2) uitgelezen heb. De ruine zelf was niet te benaderen en na een rondje langs le vieux village hebben we op een terras ombrageuse een coupe ijs gegeten. Was niet helemaal top maar lekker even afgekoeld. Om een uur of half vier gingen we naar het boerderijencircuit. De eerste was een geitenfarm. Afgelegen heeft een hele nieuwe betekenis gekregen en op een gegeven moment werd de weg zo slecht dat we te voet verder gingen. De farm was klein maar de geiten waren schattig, met horens en kleintjes en dat leverde natuurlijk leuke foto's op. De tweede farm was een gemengd bedrijf en dat lag mogenlijk nog verder van de bewoonde wereld. We werden rondgeleid door een vriendelijke boer met een schattig zoontje, die wel doorhad dat we hem redelijk konden volgens als hij niet te snel sprak. Hij had konijnen, schapen en ganzen. Allemaal voor de slacht en fruitbomen. Het is erg leuk om in een 1:1 situatie Frans te praten
Soms moet je wel zoeken naar je woorden maar met handen en voeten kom je er wel uit. Om de derde boerderij te bereiken heb ik werkelijk doosangsten uitgestaan. De weggetjes waren zo smal en zo dicht langs een afgrond. Soms moest er zelfs gestoken worden om de bocht om te komen. Ze lachten me alledrie uit maar op een gegeven moment kon ik alleen nog.maar OMG OMG roepen. Maar het was het wel waard. De derde boerderij was een melkveehouderij
Volgens mij hadden ze maar 30 koeien type Milka maar de omgeving en de vriendelijkheid van de mensen maakte het magisch. Ze maakten er zelf kaas en in de ruimte waar het lag te rijpen stonk het toch joh. We mochten ook zelf proberen te melken. Dat viel niet mee. Ik heb altijd gedacht dat het simpel was. ☺
Daarna weer hetzelfde weggetje terug maar we hebben het gered en we waren redelijk op tijd weer bij het huisje waar we heerlijk een visje hebben gegrild en gelezen. Morgen de laatste dag alweer voor we aan de drie dagen richting huis beginnen. Het plan was een traptreintje. Door een gorge. Maar bij nadere besturdering bleek je te moeten reserveren en zat het al helemaal vol. Nog even over slapen dus wat we.morgen gaan doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten