Toen vanmorgen om half 8 de wekker ging was er geen sprake meer van onweersdreiging dus ik kon er niet meer omheen. Er moest gekanoed worden vandaag. We hadden gereseveerd om 10:00 uur dus we moesten nog best opschieten om op tijd te komen. Zoals telkens deze week reden we exact op tijd het terrein op bij de verhuur. We stonden op de lijst dus ik had de telefonische reservering met goed gevolg volbracht. We kregen zwemvesten, tonnetjes en we werden in een auto naar Berengues gereden waar het begin lag van onze tocht. Vanwege mijn arm, die ik nooit meer zwaar mag belasten hadden we ervoor gekozen dat Rob en ik samen in een boot zouden gaan en de meiden. Dat was een groot succes. Ik zat lekker tegen het tonnetje aangeleund terwijl Rob het zware werk deed en achter ons hoorden we gegil en gegieber van twee bakvissen die vooruit en achteruit alle kanten opgingen. Je kon goed merken dat het hier al tijden heel heet is want de waterstand was erg laag. Te pas en te onpas zaten we aan de grond want met ons gewicht zaten we zo door het kleine laagje water heen op de grond. Van alle keren dat ik ooit in een kano heb gezeten was dit de meest relaxte. We gleden over het water er was nergens een enge stroomversnelling te bekennen
Heerlijk. Halverwege was er een kluunplek en hebben we gelijk gegeten. Daarna was het nog een klein uurtje tot we weer bij de verhuur waren. We zijn in totaal 5 uur bezig geweest met 10 kilometer rivier. Gelukkig was het vandaag niet zo heet als de dagen ervoor slechts een graad of 32 schat ik. Daarna zouden we naar de grotten de Bellevue gaan ook in Mailhac maar omdat drie keer scheepsrechts is ging dit ook niet door omdat die niet meer voor publiek geopend zijn.😈. We dronken iets op een terrasje bij een oud vrouwtje met hangborsten die wespen met haar vinger platdrukte en konden we gelukkig in hetzelfde dorpje nog een abdij-ruine bekijken zodat we vandaag toch nog een beetje cultuur op konden snuiven. Terug in het huisje begon het grote opruimen voor de reis van morgen. Maar net voor het eten voelde ik iets kriebelen in mijn nek. Ik wilde krabbelen en werd geprikt door een bij. Dat doet echt vet zeer. Ik ben dus zielig en zou er poep op smeren als dat kon voorkomen dat ik morgen een (nog) dikke(re) nek heb. Na het eten hebben we voor de laatste keer in ons privezwembad gezwommen. Morgen moeten we delen. Ben benieuwd hoe het daar zal zijn. Dus wordt vervolgd morgen 400 kilometer naar het noordoosten vanuit hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten